Rob was jarenlang voorzitter van de stuurgroep waardegedreven zorg in het Erasmus MC. Hij bracht vanuit zijn ervaring als patiënt de winst die persoonsgerichte zorg kan opleveren voor de patiënt én de zorgprofessional naar voren.
Meer individualiseren
Tijdens de opening sprak Ernst Kuipers met Arie Franx, dagvoorzitter, gynaecoloog bij Erasmus MC en mede-voorzitter van het Linnean Initiatief o.a. over de beweging Passende Zorg. Dit moet leiden tot een andere en leukere manier van werken. Iedere dag leveren 1,4 miljoen medewerkers fantastische zorg. Dit is belangrijk, want burgers vinden zorg een top 3 onderwerp bij het maken van keuzes voor een politieke partij. We vinden zorg belangrijk, maar tegelijkertijd bieden we nu vaak iedereen het zelfde zorgaanbod. De zorg kan veel meer worden toegespitst op het individu waardoor de zorg meer past bij iemand zijn leven en meer waarde toevoegt aan dit leven. Laten we de zorg daarom veel meer individualiseren. ‘Kijk naar de totale setting van een patiënt, en niet alleen naar het medische probleem’, aldus Kuipers.
Zorg als politiek thema
Zorg blijft een thema in de verkiezingen. Ernst Kuipers is optimistisch, met het onlangs gesloten Integraal Zorg Akkoord (IZA). Daar staat de inhoud voorop en daarna volgt de financiering. Passende zorg is in het akkoord leidend. Dat het akkoord van de partijen is, werd bekrachtig door een brief aan het kabinet toen deze gevallen was. Ze schreven: het is ons akkoord en we gaan hier mee verder en verklaar niets controversieel. Er is een beweging die niet meer te stoppen is, dat is duidelijk.
Vragen zijn niet altijd zorgvragen
Veel vragen van patiënten zijn niet primair een zorgvraag. Veel vragen horen eerder in het sociaal domein thuis. Denk aan huisvesting, werkomstandigheden, leefomstandigheden en lucht. Bestaanszekerheid is het onderliggende thema. Maar als alles met alles moet samenwerken, lukt dit niet. Om met complexiteit om te kunnen gaan, delen mensen het vraagstuk in stukken. Ernst Kuipers bekrachtigt dat het taaie stof is. Vroeger was het politieke beleid dat iedere zorginstelling gestimuleerd werd om op zichzelf te werken. Je verbindt systemen niet en deelt data niet. Hier zien we een ommekeer. Want een mens heeft niet één probleem dat door één organisatie opgelost kan worden. We hebben elkaar nodig.
Ga integraal samenwerken en maak samenwerken leuk
Als je kijkt naar een 5-jaarsoverlevings cijfer bij kanker dan doet Nederland dit slechter dan bijvoorbeeld Zweden. Dit ligt niet aan de professional en ook niet dat medicijnen te lang in de sluis zitten. Het ligt aan de zorg die we met elkaar ingewikkeld hebben gemaakt. Het vergt een integrale aanpak om met elkaar de zorg anders te organiseren. Durf het systeem zo in te richten dat het voor professionals leuk is om die samenwerking op te zoeken. Denk hierbij aan inrichten en afspraken maken voor ICT systemen en digitaliseren. Inrichten van randvoorwaarden van aanstelling personeel. Dit vraagt om aanpassing.
Hoewel het moeilijk is, blijf innoveren
De systemen zijn vaak oud en conservatief. Daarentegen zijn mensen in de zorg gericht op innovatie. Zij laten zien dat het kan! De randvoorwaarden worden door de overheid nu en in de toekomst aangepakt. Denk hierbij bv aan de wet gegevensuitwisseling die onlangs is aangenomen. Dit zijn belangrijke momenten om stap voor stap toe te werken naar een andere toekomst. Iedereen heeft elkaar nodig.
Zorg in de regio
Niet alle zorg hoeft in een Universitair Medisch Centrum (UMC) geleverd te worden, het overgrote deel van de patiënten is ergens anders beter af. Denk aan preventie, eerste lijn en een klein stukje van een zorgpad van een patiënt betreft een UMC. De slagkracht van een UMC zit erin om zijn expertise te delen en een regionale partner te zijn. In die gezamenlijkheid zit de kracht. Als je waardegedreven wilt werken, kan dit soms tegen je als professional werken. Anekdote van Arie Franx: ’Nou dokter als u het niet weet, ga ik naar een ander’.
Risicoverevening
Een beweging op het moment als we het hebben over samenwerking in plaats van concurreren , is het afschaffen of herinrichten van de risicoverevening. Niet meer op basis van volume financieren, maar op basis van waarde. Velen roepen dat dit financieren op waarde kan als we het stelsel veranderen. Dat kan zo zijn, maar wat is het stelsel? Uitgangspunten
- Publiek gefinancierd systeem met gelijke toegang voor iedereen ongeacht inkomen
- Sterke eerste lijn
- Zorgverzekeraars vertegenwoordigen burgers bij de jaarlijkse zorginkoop, zodat er zorg is van een zekere kwaliteit met een acceptabele prijs.
Binnen dit systeem geldt: je krijgt betaalt voor wat je doet. De prikkel kan dan zijn dat er meer zorg geleverd wordt en dat is niet altijd voor diegene de beste oplossing. Dat zorgverzekeraars die meer verzekerden hebben met hoge zorgkosten hiervoor financieel gecompenseerd worden, lijkt niet in lijn om passende zorg voor de individuele patiënt mogelijk te maken.
Tot slot, spelen de richtlijnen van de beroepsgroepen ook een belangrijke rol in het sturen naar passende zorg. Als uit een evaluatie blijkt dat een richtlijn overbodig is (geworden), dan kan deze worden geschrapt.
Zo werken we met elkaar op verschillende fronten om passende zorg voor de individuele patiënt mogelijk te maken.