Inge studeerde bestuurskunde en economie en werkt nu ruim vijftien jaar in de zorgwereld. De opleiding VBHC liet haar anders kijken naar de zorg. “Ik werd vooral geïnspireerd door de focus op de toegevoegde kwaliteit van zorg voor de patient. In de jaren na de cursus ben ik met het VBHC-gedachtengoed aan de slag gegaan in verschillende ziekenhuizen, van academisch ziekenhuis, STZ tot algemeen ziekenhuis.” Het sloeg op de ene plek beter aan dan op de andere. In het St. Jans Gasthuis in Weert ging het bijvoorbeeld erg goed. Inge: “Ondersteund door consultant Michèle van der Kemp zijn we daar aan de slag gegaan met een aantal zorgpaden. Een stuk of vijf paden zijn opnieuw integraal vormgegeven, met de focus op de toegevoegde waarde voor de patiënt. Dit heeft enthousiasme aangewakkerd bij zorgprofessionals. Zij zagen van dichtbij hoe ze daadwerkelijk het zorgproces konden verbeteren. Ook het betrekken van de patiënt in die trajecten deed de ogen openen. Er is daar een blijvende verbetering van zorg geconstateerd.”
Waardegedreven zorg in het Ikazia
Ook in het Ikazia wordt waardegedreven zorg toegejuicht, ziet Inge. “Dat heeft alles te maken met de achtergrond van het ziekenhuis. Dit is een opleidingsziekenhuis: er zijn heel veel jonge mensen, men is zeer gericht op het patiëntdenken en wil vanuit daar iets toevoegen. Ons motto is ‘de persoonlijke zorg voor jou’. Dat zit in de haarvaten van het ziekenhuis. Ik loop met grote regelmaat mee op afdelingen, daar zie ik een andere manier van werken waarin die persoonlijke aandacht voelbaar is. We willen waardegedreven zorg graag handen en voeten geven. De ontwikkeling hierin is er in het verleden nog niet erg geweest, maar de behoefte leeft zeker. Er komen regelmatig verpleegkundigen en medisch specialisten bij me langs die aangeven dat ze meer willen doen met waardegedreven zorg: ‘we zien hier verbetermogelijkheden’, kun je ons helpen in het stappen zetten daarin?’ Net voor mijn komst is besloten om medisch managers toe te voegen aan het managementteam. Dat werkt daarin ook mee: de patiëntenzorg krijgt veel meer een gezicht aan tafel.”
Ideaalbeeld zorg in Nederland
Inge denkt dat met het Integraal ZorgAkkoord (IZA) goede stappen worden gezet in het verbeteren van de zorg in Nederland: “Passende zorg komt een heel eind tegemoet aan waardegedreven zorg. In plaats van blind te opereren bijvoorbeeld, zou je kunnen kijken naar andere opties zoals langdurige fysiotherapie of geen operatie. Door die verbetering in de keten tot stand te brengen helpt dat ook. Zorgpaden stoppen niet als de patiënt hier het ziekenhuis verlaat. Mijn ideaal is dat we in samenspraak met de betrokken partijen in de keten én met de patiënt tot zorgpaden komen met daarin de waardegedreven elementen voor de patiënt. Een groep patiënten betrekken doet je tot nieuwe inzichten komen, heb ik gemerkt. Je kunt ze laten mee ontwerpen en meedenken in de vorm van spiegeltrajecten of panels. Patiëntparticipatie vraagt om voortdurende toetsing, maar het betrekken van patiënten is erg waardevol. De echte deskundigheid zit bij die groep.”
Passende bekostiging
Om passende zorg mogelijk te maken, moeten we naar passende bekostiging toe, aldus Inge. “We hinken daarover nog op twee gedachten in Nederland. Zolang we met zorgverzekaars nog steeds het gesprek voeren over p x q is passende bekostiging complex. Je kunt zeggen dat het ziekenhuis het voortouw moet nemen, maar een instelling moet het ook kunnen dragen. In sommige delen van het land is dat makkelijker dan andere. Het Ikazia staat in Rotterdam-Zuid. Dat is één van de delen van Nederland met de laagste SES-score. De multiculturaliteit maakt het gesprek soms ook een stuk moeilijker, als je kijkt naar de chronische zorg. Neem diabetes: mensen met een niet-Nederlandse achtergrond zijn soms minder therapietrouw, omdat ze andere manieren van zorg in het buitenland gewend zijn. Ik hoorde een patiënt op een spreekuur vertellen dat hij in zijn land van herkomst een heel andere behandeling gewend is. Hij hikte aan tegen de Nederlandse benadering. Voor die brede groep Nederlanders moeten we een invulling vinden voor passende zorg. Ik denk dat waardegedreven zorg daarop een antwoord heeft.”