In de zorgketens van het St. Antonius ziekenhuis werken verschillende disciplines concreet met elkaar samen aan een aantal verbeterpunten van zorg. Op de afdeling slaapgeneeskunde werkt een scala aan specialismen samen, denk aan neurologie, longgeneeskunde, KNO en kaakchirurgie. Ilse: “De disciplines binnen onze zorgketen werken veel samen. We hebben regelmatig overleg met zijn allen en werken toe naar dezelfde doelen.”

Patiënten die binnenkomen bij slaapgeneeskunde worden via de huisarts verwezen naar een specifieke specialist. Een groot deel - 70/80 procent - van de patiënten die binnenkomen bij slaapgeneeskunde, heeft een mechanisch probleem zoals slaapapneu (zorgpad OSA - obstructief slaapapneu), vertelt Ilse. “Voor deze patiënten is het zorgpad helder. Na de verwijzing van de huisarts krijgen ze triage, waarvoor ze vragenlijsten invullen. Na het invullen van deze vragenlijsten wordt – op basis van de antwoorden - bepaald bij welk specialisme de patiënt het beste af is. In het geval van OSA is dat de longarts. De longarts doet vervolgens onderzoek naar de ademstops die deze patiënten hebben; dit zijn verschillende onderzoeken. Wanneer een slaapapneu-apparaat de beste behandeling lijkt, krijgen patienten hun apparaat op de polikliniek aangemeten en krijgen ze daar uitleg over. Thuis wennen de patiënten eerst aan hun apparaat. Na zes weken worden ze gebeld om te evalueren hoe het bevalt. Er zijn meerdere belmomenten: na twee weken belt het bedrijf dat het apparaat aanmeet, na zes weken belt de somnologisch assistent en na drie maanden de arts.”

Eén van de verbeterpunten binnen de zorgketen slaapgeneeskunde is een extra en veel eerder contactmoment door de OSAS-verpleegkundige. Zij belt binnen een week na het starten van de CPAP (CPAP= continuous positive airway pressure - masker met pomp om 's nachts te dragen). Ilse: “De aanleiding daarvoor was het feit dat een relatief grote groep mensen de standaard proefperiode van 3 maanden moest verlengen, vanwege onvoldoende therapietrouwheid en door gebrek aan kennis en/of motivatie. We willen kijken of een eerder contactmoment maakt dat we in een vroeger stadium van de behandeling knelpunten kunnen tackelen, zodat de therapie beter slaagt. Denk aan materiaal dat niet goed past of het niet kunnen wennen aan de therapie/ het apparaat, om verschillende, vaak uiteenlopende, redenen.

Scorekaart
Daarnaast zijn ze bij slaapgeneeskunde bezig met ‘patients like me’. “We willen op basis van data in kaart brengen welke interventies welke uitkomsten hebben gehad voor verschillende typen patiënten. Zo kunnen patiënten, samen met hun zorgverlener, bepalen welke behandeling bij hen past. We zijn met elkaar druk bezig om scorekaarten te realiseren, waaruit we standaarden kunnen exstraheren. Zo kunnen we waardegedreven zorg goed neerzetten - niet alleen voor het zorgpad OSA.”

Stevige connectie met de eerste lijn
Om ervoor te zorgen dat patiënten met slaapproblemen bij de juiste zorgverlener terechtkomen, is een goede koppeling tussen eerste- en tweedelijnszorg belangrijk.
“We hebben een vruchtbare meeting gehad met collega’s van de eerstelijn om te kijken hoe we onze samenwerking kunnen verstevigen. We werken gezamenlijk aan gedegen informatievoorziening over slaaptherapie en beter slapen voor de eerste lijn, zodat patiënten niet in de tweede lijn terechtkomen als dat niet nodig is.”

Kwaliteit van leven verbeteren
De patiënten die wel in de tweede lijn geholpen worden en bij wie geen sprake is van OSA of van OSA in combinatie met een andere slaapaandoening, kunnen rekenen op de expertise van slaaptherapeuten, artsen en verpleegkundigen, voor een passende behandeling. Ilse: “Naast individuele therapie met een slaaptherapeut starten we in oktober 2023 groepstherapie, voor patiënten met Insomnie en OSA. Middels deze groepstherapie brengen we mensen met slaapproblemen bij elkaar. Zij bespreken in een groep - onder leiding van de slaaptherapeut en een verpleegkundige hoe ze hun nachtrust en daarmee hun kwaliteit van leven kunnen verbeteren.”

Meld je aan voor het werkbezoek